Babka lancetowata – potocznie nazywana języczkami polnymi, pospolita bylina należąca do rodziny babkowatych. Występuje na wszystkich kontynentach, ponieważ dostosowuje się do różnych warunków. Jest rośliną bardzo zmienną, wytrzymałą i atrakcyjną pod względem leczniczym. Od wieków znane są jej zdrowotne właściwości – przeciwzapalne, wykrztuśne, rozkurczające czy przeciwbakteryjne.
SKŁAD:
glukozydy irydoidowe (aukubina,katapol i inne) i fenyloetanoidowe ; śluzy; garbniki; flawonoidy; polisacharydy; kumaryna; kwas krzemowy; składniki mineralne (cynk,potas)
DZIAŁANIE:
– wykrztuśne,
– przeciwzapalne,
– przeciwbakteryjne,
– rozkurczające,
– antywirusowe,
– ściągające,
– poprawiające urodę,
– lekko przeczyszczające,
– potencjalne działanie przeciwrakowe.
ZASTOSOWANIE:
Babka lancetowata poprzez swoje działanie znalazła wiele zastosowań. Od pokoleń roślina ta znana jest (nawet dzieciom) jako lek na wszelkie podwórkowe dolegliwości np. zadrapania i stłuczenia, siniaki lub ugryzienia komarów. Stosowana jest także przy suchym, męczącym kaszlu, łagodzi infekcje górnych dróg oddechowych, pomaga przy chrypce. Dzięki zawartości śluzów, działa kojąco także na układ pokarmowy, zwalcza lekkie zaparcia. Zmielone liście babki pomagają przy gojeniu się ran (także przy kuracji przeciwtrądzikowej).
DAWKOWANIE:
Łyżkę suszu zalać ok 300ml wrzącej wody, gotować pod przykryciem 5 minut. Odstawić na ok 15 minut i przecedzić. Pić 2 razy dziennie po pół szklanki przy dolegliwościach ze strony układu pokarmowego lub oddechowego. Odwar można stosować zewnętrznie na skaleczenia, podrażnioną skórę.
ŚRODKI OSTROŻNOŚCI:
Nie powinny stosować jej małe dzieci, kobiety w ciąży i matki karmiące piersią.
0 Komentarzy