Podagrycznik – „Ziele artretyzmu”, oraz wszelkich schorzeń na tle reumatycznym. Pomaga przy niewłaściwie pracującej przemianie materii. Powoduje szybsze gojenie się ran. Jest źródłem cennych składników mineralnych, jak żelazo, miedź, mangan, potas, bor, tytan i wapń. Posiada właściwości regenerujące organizm.
Więcej informacji
Podagrycznik lub kozia stopka (Aegopodium podagraria – czyli leczący podagrę) to roślina, stosowana już od czasów neandertalskich. Najprawdopodobniej łagodziła wtedy schorzenia stawów i reumatyzm. Przez długi czas stosowany jako przyprawa. Stał się cenionym surowcem leczniczym na przełomie XIX i XX wieku dzięki rozwojowi fitoterapii. Zaczęto wtedy wykorzystywać właściwości zioła do leczenia schorzeń stawów, podagry, żylaków i wielu innych.
Skład
Flawonoidy, związki kumarynowe, kwasy chlorogenowy i kawowy, witamina C, żelazo, miedź, mangan, tytan, bor, wapń i potas
Działanie
Zioło ma właściwości regenerujące. Odtruwa organizm, remineralizuje. Działa także moczopędne dzięki saponinom. Roślina zawiera olejki eteryczne, głównie limonen, o właściwościach bakteriobójczym i felandren, który działa grzybobójczo. Wspomaga proces odchudzania, działa tonizująco na przetłuszczającą się skórę. Najczęściej wykorzystuje się ziele, rzadziej korzeń.
Zastosowanie
Podagrycznik stosuje się w młodzieńczych chorobach skóry. Pomocniczo w chorobie gośćcowej, zaburzeniach jelitowych, połączonych z biegunką lub zatwardzeniem. Przydaje się również w schorzeniach nerek i pęcherza. Świeże liście rośliny można zmiażdżyć i okładać je miejscowo przy bólach reumatycznych, artretycznych oraz ukąszeniach przez owady. Młode pędy można wykorzystać do przyrządzania sałatek.
Dawkowanie
1 łyżkę suszonych liści zalać 1 szklanką wrzątku. Pić kilka razy dziennie w niewielkich porcjach.
Przeciwwskazania
Brak
0 Komentarzy